10.9.08

Bu sabah yerini kimler almış diye düşündüm kalktığımda..

sabah ezanıyla uyuduğumdan olacak bugün uyandığımda saat 11e geliyodu. adam fawer'ın empati kitabına takıldım ondandır uyku düzenimin bozukluğu.
güzel bi kahvaltı hazırladım kendime sabah sonra daha önce hiç yapmamışım gibi televizyonun karşısına geçtim. bir yandan vişne suyu bir yandan kumanda. tnt'de bir diziye denk geldim dizi dediğimde gündüz kuşağı -çocukluğumu yiyip bitiren- yalan rüzgarı misali..
diziden sonra mtv'ye zıpladım derken tanıdık bişeyler gördüm ekranda. anlayamadım önce ama farkettiğim zaman istemsiz gevşek bir gülümseme-ersin karabulut'un kendine çizdiği o kocaman yavan gülümseme- yayıldı yüzüme. klip michael jackson'un black or white klibiydi. küçükken beni ekrana kilitleyen klip.


michael jackson'nun da etkisi büyük tabi ama beni ekrana bağlayan macaulay culkin'di. evde tek başına 1 ve 2'yi, my girl'ü, richie rich kaç kez izlemişimdir siz düşünün artık.. çocukluk işte sarışın yeşil/mavi gözlü çocuklar favorimdi o zamanlar (= gerçi büyüdükçe macaulay'da bende çok değiştik. hayat bizi farklı yollara savurdu. neyse böyle başladım işte güne.

saçmalayan zaman:

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)