ankaranın taşına, gözlerimin yaşına..
- ben henüz küçükken (her bakımdan küçük) bir şarkı vardı ankara rüzgarı diye. biz garip ankaralı kızlarda kendimizi avuturduk. her gören ağladı, kalbini bağladı falan. hey gidi hey.
- sonra bir de ankarada aşık olmak vardı. hala da var. bu fenadır ama. özelliklede zuhal olcay versiyonu. pek severim. pek hüzünlenirim.
- ben her yaz aşık olurum, eylül ekim geldi mi depresif olurum. tabi canım havalardan yoksa neden olcak başka..
- youtube birsürü videoda hata veriyor, sinir bozucu..
1 yorum:
ve bir klişe patlatmak istiyorum. bizi hep bu havalar mahvetti. patlattım. ve evet havalardan yoksa neden olcak başka...(!)
Yorum Gönder