kimbusırraolursamazhar

olm blog var ya insanları yöneten şey kesinlikle güven denilen hissiyat.

örneğin en basitinden üzerinde çok komik veya aptal görünen bir giysiyi sen benimseyip, güvene gerine üstüne giyip çıktıysan anda kimse sana komik diyemiyor (istisnalar her zaman mevcuttur). hatta beğenenler bile oluyor. seninde kafan rahat oluyor zaten kimseyi umursamıyorsun eski bir türk filminde de denildiği gibi 'ben dünyanın en gözel garısıyam' şeklinde salınıyorsun ortalıkta.
hadi bunu geçtim. atıyorum çok iyi bilmediğin ya da eksik bildiğin bir konu hakkında konuşman gerekiyor. eğer sen cümleye güvensiz bir ses tonu ya da ehmöhüm kemküm diye başlarsan zaten 1-0 yenik başlıyorsun ve bundan sonraki her cümle aleyhinde sana geri dönüyor. ama cümleye sağlam, teklemeden ve kendinden emin olarak başladığında karşındaki senin konuya hakim olduğunu sanıyor.

aslında bunların hepsi yalan. komik birşey giydiğinde karşındaki yine sana gülüyor ya da konuştuğun adam senin fos olduğunu anlayabiliyor(bazen) zaten. ama kendine güvendiğin zaman senin için rahat ediyor, huzur buluyorsun adeta. güldü mü karşındaki sende onunla gülüyorsun, 3cümleyi kekelemeden söyledin diye hoca bildiğine mi inandı tıkır tıkır geçiyorsun dersi. hayat böyle. örnekler çoğaltılabilir. ama ben çoğaltmayacağım.

olursa ekime olmazsa mikime demiş üstad, öyledir belki gerçektende.

can simidim ve ben gayet mutluyuz. geçtiğimiz derslerden dolayı da gururluyuz. kompleksli miyiz? olmadığımızı sanıyoruz. kim bilir...