5.2.09

ve kız gider

sıkıcı geçen bir tren yolculuğunu katlanılabilir kılan tek şey; sonunda haydarpaşanın olmasıydı bu sefer. öğlene kadar uyumuşum, hiç yapmadığım şeydi (lakin istanbula geldiğimde mümkün olduğunca az uyurum). öğleden sonra çıktık kuzenle, sahilde balık ekmek yedik, kadıköyde hoş bi kafede hoşbeş eşliğinde birkaç el tavla oynadık duramadık tabi kapalı alanda uzun süre, doğru modaya gittik çay sohbet fotoğraf çekimleri...
zaman geçti gitti, ilk gün için hiçte fena değildi (ruh halime rağmen). ayrıca kalmayı beklediğim 2 dersten ortalamayla geçmişim yinede sevinemiyorum. bakalım istanbul yine ilacım olacak mı?
i.yi aramalıyım. bu sefer aramamazlık yapmamalıyım. bunu unutmamalıyım.

Hiç yorum yok: